در روزهای اخیر تصاویر و اخبار منتشر شده از وضعیت بحرانی دریاچه اورمیه دغدغه ملت تورک از وضعیت این نگین آذربایجان را به ترس از قریب الوقوع بودن نابودی کامل تبدیل کرده است.
بنا به اظهار نظر متخصصان این حوزه، (که نمود عینی آن قابل فهم برای هر ناظریست) این دریاچه مراحل پایانی حیات و حذف از نقشه آذربایجان را سپری می کند و اگر بصورت اورژانسی و صدالبته با نگاهی کارشناسی شده چاره ای برای این محتضر پیدا نشود نه تنها خود بلکه میلیونها تورک آذربایجانی و دیگر همسایگان دور و نزدیک خود را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
فعالین محیط زیستی و مدنی آذربایجانی که بیش از دو دهه است با دست آویز قراردان هر مناسبتی از مراسم های دانشگاهی گرفته تا ورزشگاهها ، از دیدارهای رسمی با نمایندگان حکومتی گرفته تا تظاهرات های خیابانی سعی کرده اند به انحاء مختلف گوشهای مرکزنشینان حکومتی را به فاجعه ای که در آذربایجان در حال رخ دادن است حساس کنند اما بنظر میرسد تفکر شوونیستی حاکم در مرکز مسائل حیاتی مردم را نیز با نگاههای ممیزی ملیتی و اتنیکی نگاه می کند.
بی شک نبود دریاچه اورمیه آحاد ساکنین در صدها کیلومتری اطراف آن را تحت تاثیر خطرناکترین بلایا خواهد گذاشت و این امر تنها به مشکلات اقتصادی و کشاورزی ، خشکسالی ، تغییرات آب و هوایی محدود نمانده و امراض حاصل از تغییر اکوسیستم مناطق اطراف آن را غیرقابل سکونت خواهد کرد.
چنانچه ” آتاسوزو ” مان می گوید: (گورونن کَنده بلدچی ایسته مز) دیگر موضوعی برای روشنگری نمانده است و هر شخصی که بصورت گذرا این دریاچه را مشاهده کرده است نیک میداند که آذربایجان با چه فاجعه ای روبروست.
از اینرو ما فعالین ملی مدنی آذربایجان غربی اعلام می کنیم که اگر در آینده نزدیک چاره ای اندیشیده نشود و تدابیر کارشناسی و اورژانسی برای احیاء این نگین آذربایجان لحاظ نگردد ملت تورک آذربایجان نظاره گر مرگ این عزیز خویش نخواهد بود و اگر صدایش با بیانیه ها و هشتگ ها شنیده نشود در کف خیابان ها صدای تظلم خواهی اش را به گوش جهانیان خواهد رساند تا بلکه افکار عمومی حال و آینده بدانند که حاکمان این سرزمین، تنها به استعمار و غارت آذربایجان قانع نبوده، و آمران و عاملان مرگ دریاچه اورمیه بوده اند.