در تداوم نابودی آثار تاریخی ترکان آذربایجان جنوبی، خانه تاریخی میرزا حسین واعظ در تبریز تخریب شد.
این خانه از آثار نفیس دوره ترکان قاجار بود و در میان بی توجهی مسئولان میراث فرهنگی ایران، با خاک یکسان شد.
بناهای تاریخی آذربایجان در حالی نابود می شوند که چنین مکان هایی در شهرهای فارس نشین توسط دولت مرمت شده و کاربری های در خور مجموعه، مانند موزه، هتل سنتی و مهمانپذیر به آنها داده می شود و در جذب توریست و درآمدزایی برای منطقه از آنها استفاده می شود.
حکومت ایران در صدد است تا با حذف آثار و مظاهر فرهنگی-تاریخی ترک ها در آذربایجان، روند آسیمیله کردن و تغییر هویت ترک های آذربایجان را تسهیل نماید.
در همین ارتباط در ۲۰ اردیبهشت ۹۹، حمام تاریخی آقا نقی تبریز در خیابان عباسی، با ماشین آلات سنگین تخریب شد.
در همان زمان، ماموران شهرداری خانه تاریخی باباخان تبریز یادگار ترکان قاجار را نیز تخریب کردند. این اثر تاریخی در محله جامیشاوان (جمشیدآباد) تبریز قرار واقع شده و قسمت های مربوط به سردر آن ده ثبت ملی رسیده است. پس از انتشار خبر در فضای مجازی، مدیرکل میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی در محل حضور یافت و عملیات تخریب موقتا متوقف شد.
لازم به ذکر است، «میرزا حسین واعظ تبریزی» خطیب و مشروطه خواه تبریزی و نایب رئیس «انجمن تبریز» بود. او پسرخاله میرزا حسن رشدیه پدر آموزش و پرورش نوین در ایران بود.
میرزا حسین واعظ در ابتدای کار به وعظ و سخنرانیهای مذهبی میپرداخت ولی بعد از بازگشت از سفر به قفقاز و آشنایی با زندگی قانونی و مدنی آنجا، انتقاد از عدم آزادیهای سیاسی و مدنی را سرلوحه سخنرانیهای خود قرار داد و سخنرانیهای وی نقش عمدهای در تشویق و تجهیز مردم تبریز در جریان مشروطیت ایفا نمود.
بعد از صدور فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه، وی و تنی چند از مشروطه خواهان تبریز «انجمن تبریز» را بنیان نهادند و او بتدریج به یکی از اعضاء اصلی انجمن تبدیل گردید.