گاماج جبهه آزادی ملی آذربایجان جنوبی
مراسم «روز جهانی زن» با حضور جمعی از زنان آذربایجانی در تبریز برگزار شد.
دیروز جمعه ۱۷ اسفندماه ۹۷، همزمان با ۸ مارس «روز جهانی زن» مراسمی در تبریز برگزار گردید و در آن زنان فعال آذربایجانی به تبادل افکار پرداختند.
خانم «رقیه کبیری» شاعر و نویسنده آذربایجانی اهل خوی «خودکشی پرابهام “زهرا نویدپور” که دارد به فراموشی سپرده می‌شود» را از موضوعات اصلی این مراسم عنوان کرد.
خانم کبیری در این باره در صفحه فیسبوکش نوشت: «از مسائل مورد بحث دیگر مسئولیت فعالین فرهنگی و هنرمندان در قبال مطالبات فرهنگی، زبانی و جنسیتی بود که متاسفانه اینگونه مطالبات در تمام شهرهای آذربایجان و بخصوص تبریز به مسئله‌ای امنیتی تبدیل می‌شود و مرکزنشینان با “اتیکت پان‌ترکیست” این مطالبات را در نطفه خفه می‌کنند.»
به نوشته وی، از شرایط سخت زنان در حوزه‌ی موسیقی «ممانعت از فیلمیرداری و ضبط صدا در کنسرت‌های ویژه‌ی زنان می‌باشد که این ممانعت موجب می‌شود رزومه‌ی این هنرمندان خالی از تصویر و صدا باشد.»
در این مراسم همچنین، درباره‌ی مبارزات اجتماعی زنان آذربایجان و پشتوانه‌ی فکری و امتداد این مبارزات در طول تاریخ و تغییر شیوه‌ی مبارزه نسبت به گذشته و همچنین مزایا و معایب شبکه‌های اجتماعی تبادل نظر شد.
به نوشته این نویسنده آذربایجانی، زنان حاضر در این جمع به این نتیجه رسیدند که «تنها راه تحقق مطالبات مدنی در کنار هم بودن است.»
زنان آذربایجانی در این مراسم دست نوشته هایی در دست گرفته اند که بر روی آن نوشته شده «دونیا قادین‌لار گونو قوتلو اولسون»
زنان در ایران از بسیاری از حقوق ابتدایی خود مانند «آواز خوانی، حق طلاق، دیه برابر با مرد، حق حضانت فرزند، میراث مساوی با مرد، حق سیر و سفر، حق انتخاب پوشش، حق ورود به ورزشگاهها و…» محرومند و از طرف حکومت به شدت سرکوب می شوند.
پلیس ایران، دختران جوان را به بهانه «بد حجابی» یا «رابطه با نامحرم» در خیابان ها و معابر عمومی تحت تعقیب قرار داده و آنها را دستگیر و مجازات می کند.
همچنین در این کشور، زنان حتی از حق ورود به استادیوم های ورزشی نیز محرومند، شهروندان قبل از ورود به استادیوم تفتیش می شوند و دخترانی که قصد ورود به استادیوم را داشته باشند دستگیر و مجازات می شوند.
در آذربایجان جنوبی مضاف بر اعمال این قوانین ضدانسانی جنسیتی، زنان ترک از تبعیض های ملی و هویتی نیز رنج می رند.
