استاندار آزربایجانشرقی ضمن اعتراف به عقب ماندگی شدید اقتصادی آزربایجان و کوتاهی دولت ایران در این باره گفت: «متأسفانه ما دچار یک عقبماندگی تاریخی هستیم و بهرغم آنکه بخش خصوصی استان بسیار فعال بوده و سهم عمدهای از توسعه اقتصادی استان را عهدهدار شده، بخش دولتی به وظایف خود در این خصوص بهطور کامل عمل نکرده است.»
عابدین خرّم در دیدار با نمایندگان استان آزربایجان شرقی در مجلس ایران و مدیران وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران، ضمن انتقاد از خام فروشی معادن آزربایجان گفت: «ظرفیتهای آزربایجان شرقی در حوزه معدن میتواند کشور را متحول کند، اما در حال حاضر معادن ما خامفروشی میشود و توسعه معدنی به یکی از مشکلات اساسی استان تبدیل شده است.»
دولت ایران نه تنها در آزربایجان جنوبی سرمایه گذاری نمی کند بلکه از طریق بانک های دولتی، سرمایه های آزربایجان را جذب کرده و به استان های فارس نشین مرکز کشور منتقل می کند. این سیاست های استعمارگرانه مسئولان ایران در قبال آزربایجان، صدای گماشته خامنه ای در تبریز و مسئولان و نمایندگان حکومتی آزربایجان شرقی را نیز در آورده است.
در اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ آل هاشم، امام جمعه تبریز در شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی آزربایجانشرقی با حضور رئیسکل بانک مرکزی ایران، ضمن انتقاد از انتقال منابع مالی آزربایجان شرقی به تهران گفت: «صندوقهای بانکها، منابع استانی را جذب میکنند ولی در اختیار مرکز قرار میدهند و این موضوع باعث کاهش منابع استانی و به تبع آن کاهش قدرت تسهیلات دهی بانک ها شده است.»
مسئولان ایران در حالی از سرمایه گذاری در آزربایجان جنوبی جلوگیری و سرمایه های آزربایجان را به تهران منتقل می کنند که در فروردین ماه ۱۴۰۱، «یونس ژائله» رئیس اتاق بازرگانی تبریز اعلام کرد مسئولان ایران از تاسیس «بانک خصوصی اختصاصی» در آزربایجان شرقی جلوگیری کردند و گفتند: «این موضوع با منافع ملی همخوانی ندارد.»
مخالفت مسئولان ایران با ایجاد اشتغال و سرمایه گذاری بخش خصوصی در آزربایجان جنوبی در حالیست است که در اسفندماه ۱۴۰۰ «احمد وحیدی» وزیر کشور ایران در سفر به تبریز گفت: «مدیران دستگاههای اجرایی استان آزربایجان شرقی با خلاقیت و ابتکار عمل خود زمینههای رشد و توسعه را فراهم کرده و از دل بستن به تهران و اعتبارات محدود مالی آن اجتناب کنند!»