گاماج جبهه آزادی ملی آذربایجان جنوبی
فکر کنم هر کس این سخن فوق را بخواند، فکر کند من یا شوخی میکنم و یا خدایی نکرده با زبان فارسی مشکلی دارم اما باور کنید هیچ یک از این دو مورد نیست. این ادعای یک پزشک روانشناس در تبریز است.
قضیه از این قرار است که چند روزیست در خدمت یکی از همشهریانم هستم. ایشان به همراه خانواده تشریف آورده اند. انسان تحصیل کرده و متشخصی هستند. فرزند بزرگ ایشان که تقریبا ۷ سال دارد مبتلا به سندرم داون میباشند. تا آنجایی که بنده اطلاع دارم داون یک عارضه و یا سندرمی است که دلیل آن وجود کرومزوم اضافی میباشد و یک بیماری نمیباشد. البته در مورد خود بیماری اطلاع کاملی ندارم و منظور این نوشته نیز نمیباشد.
خانواده این کودک با کودک خود نه به زبان مادری؛ بلکه به فارسی صحبت میکنند. راستش با تعجب از ایشان پرسیدم چرا در شهری مانند تبریز (که خود به عنوان فردی سرابی الاصل افتخار بزرگ شدن در آن را دارم)با کودک خردسال اینچنینی به زبان فارسی صحبت میکنید؟ ایشان این مسئله را توصیه روانشناس کودک عنوان کردند. به گفته ایشان، بر اساس توصیه روانشناس جهت تسریع در گفتار درمانی این کودک بهتر است با کودک به زبان فارسی صحبت کرد نه تورکی!
من متخصص روانشناسی کودک و یا دکتر سندرم داون نیستم اما تا جایی که اطلاع دارم اولین زبانی که باید به کودک یاد داده شود زبان مادری کودک است و لاغیر.
البته من نه از ملیت این دکتر و نه از نیت ایشان خبر دارم، اما اگر هستند از دوستانی که در مورد رابطه زبان فارسی و عارضه داون اطلاعی دارند لطفا بنده را نیز مطلع نمایند. اگر این بحث علمی ثابت شود باید به سازمان یونسکو و سازمان بهداشت جهانی سریعا اطلاع داده شود تا این کشف بزرگ علمی به نام این دکتر روانشناس ثبت گردد.
کریم اصغری- ۱۰ اسفند ۱۳۹۷
